ما آدم ها عادت کردیم فقط به صحبتهایی گوش کنیم که مطابق میل ماست، و حتی پا فراتر گذاشته و کسانی را دور خود جمع میکنیم که مدام در حال تایید و تمجید ما هستند و خدا نکند روزی اشتباه کنیم...
وبرهه ای از زمان به ما اجازه ندهد آنچه را که برایمان اتفاق افتاده را درست ببینیم و درست تصمیم بگیریم و دوستی از روی صداقت و مهربانی این اشتباه را به ما یاد آوری کند.
واکنش اغلب ما چگونه خواهد بود؟ ابتدا با لبخند گوش میکنیم...
کم کم فقط نگاه میکنیم و در ذهن خود به او میخندیم... شاید حضورش مانع رسیدن ما به آرزوهای شیرینمان باشد...
هر چه باشد مخالف است دیگر، از زاویه ای نگاه میکند که ما نگاه نمیکنیم...
و آرام آرام او را از زندگی خود بیرون میکنیم... نمیدانم این روند تا کجا ادامه پیدا میکند؟!!
و شاید برسد روزی که از رفتار خود پشیمان شویم.. شاید آن روز دیر باشد آنقدر دیر که دوستی رنجیده باشد...
اما .. اما امیدوارم راهی برای برگشت باقی مانده باشد...
پ ن: لطفا در هر موقعیتی که هستید زود تصمیم نگیرید !
دلنوشته...برچسب : نویسنده : eamour84987 بازدید : 17